شناسنامه و استاندارد خدمت زالو درمانی

"استاندارد خدمت زالودرمانی" در سال 1400 توسط دبیرخانه شورای راهبردی تدوین راهنماهای سلامت با همکاری دانشگاه علوم پزشکی تهران، انجمن علمی طب سنتی ایران، و دفتر طب ایرانی و مکمل وزارت بهداشت تهیه شده است. این استاندارد به صورت تخصصی به زالودرمانی (هیرودوتراپی) به عنوان یکی از روش‌های درمانی در طب سنتی ایرانی پرداخته و شامل موارد زیر است:
 

۱. تعریف و کاربرد زالودرمانی

• روشی برای پاکسازی خون و بهبود بیماری‌ها با استفاده از زالوهای بهداشتی.

• کاربرد در درمان بیماری‌هایی مانند هماتوم پس از جراحی، واریس، زخم پای دیابتی، دردهای مفصلی، ناباروری، و اختلالات انعقادی.
   

۲. مشخصات زالوهای مناسب و ممنوع

• زالوهای قابل استفاده: زالوی Medicinalis Hirudo با مشخصات ظاهری خاص (رنگ ماشی، خطوط زرد روی پشت).

• زالوهای سمی و ممنوع: زالوهای با رنگ‌های متغیر، رشد یافته در آب‌های کثیف، یا دارای خطوط آبی.
   

۳. ملاحظات قبل، حین و بعد از درمان

• قبل از درمان: پرهیز از غذاهای سنگین، بررسی شرایط بیمار (عدم اختلال انعقادی، کم‌خونی شدید، بارداری).

• حین درمان: کنترل میزان خون‌گیری، جلوگیری از عفونت، و مراقبت از واکنش‌های حساسیتی.

• بعد از درمان: پرهیز از خواب تا ۶ ساعت، مصرف غذاهای سبک، و اجتناب از فعالیت‌های سنگین.
   

۴. اندیکاسیون‌ها و موارد منع

• موارد کاربرد: پیوند بافتی، بیماری‌های پوستی (اگزما، پسوریازیس)، مشکلات گوارشی (زخم معده)، و بیماری‌های التهابی.

• موارد منع: بیماران با اختلالات انعقادی (هموفیلی)، مصرف‌کنندگان داروهای ضد انعقاد، زنان باردار (مگر در موارد ضروری).
   

۵. استانداردهای اجرایی

• فضای فیزیکی: اتاق با دمای ۲۳-۲۵ درجه، قابل شستشو، و مجهز به تهویه مناسب.

• تجهیزات: ظروف شیشه‌ای برای نگهداری زالو، وسایل استریل، و امکانات احیا.

• صلاحیت ارائه‌دهندگان: فقط پزشکان متخصص طب سنتی ایرانی (PhD) مجاز به تجویز و اجرای زالودرمانی هستند.
  
  
  
  فایل کامل "استاندارد زالودرمانی" در پایین همین صفحه جهت دانلود قرار داده شده است(بعداز خط چین).