شناسنامه و استاندارد حقنه

"شناسنامه و استاندارد حقنه" در سال 1400 توسط دبیرخانه شورای راهبردی تدوین راهنماهای سلامت، با همکاری دانشگاه علوم پزشکی تهران، انجمن علمی طب سنتی ایران، هیئت ممتحنه طب سنتی، و دفتر طب ایرانی و مکمل وزارت بهداشت تدوین شده است. این راهنما به ارائه استانداردهای دقیق و علمی برای حقنه درمانی (Enema) در طب سنتی ایرانی می‌پردازد.

مطالب کلیدی:

1. تعریف و کاربردها:

   • حقنه درمانی به معنای وارد کردن مایعات دارویی به راست روده یا رحم برای اهداف درمانی است.

   • این روش در درمان بیماری‌های گوارشی (مانند یبوست، کولیت)، التهابی، کلیوی، رحمی، و حتی برخی اختلالات سیستمیک مانند فشار خون و مسمومیت کاربرد دارد.

2. پروسیجر و مراحل اجرا:

   • ارزیابی بیمار قبل از انجام حقنه (بررسی سلامت قلب، کبد، و مغز).

   • آماده‌سازی داروهای گیاهی و کنترل دما و غلظت مایع حقنه.

   • نحوه صحیح انجام پروسیجر و وضعیت‌های مناسب بیمار (مانند خوابیدن به پهلو یا حالت سجده).

   • مراقبت‌های پس از اجرا (استراحت، مصرف شربت‌های تقویتی، و پرهیز از قرارگیری در معرض هوا).

3. استانداردهای اجرایی:

   • شرایط فضای فیزیکی (دما، نور، تهویه، و تجهیزات ضروری مانند تخت معاینه و دستگاه حقنه).

   • صلاحیت‌های ارائه‌دهندگان (فقط متخصصان PhD طب سنتی یا پزشکان دوره‌دیده تحت نظارت آن‌ها).

   • لوازم مصرفی (ملحفه یکبار مصرف، دستکش استریل، و داروهای گیاهی مانند گل سرخ و عسل).

4. اندیکاسیون‌ها و موارد منع:

   • موارد تجویز: بیماری‌های روده، دردهای مفصلی، مشکلات رحمی، و برخی اختلالات عصبی.

   • موارد احتیاط یا ممنوعیت: حساسیت به داروهای گیاهی، هموروئید خونریزی‌دهنده، و بیماری‌های حاد قلبی.

5. توصیه‌های آموزشی به بیماران:

   • پرهیز از انجام خودسرانه حقنه و مشورت با متخصص طب سنتی.

   • کنترل دمای مایع حقنه برای جلوگیری از سوختگی.

   • گزارش فوری عوارضی مانند سرگیجه یا تنگی نفس به پزشک.
     
     
     
     فایل کامل "استاندارد حقنه" در پایین همین صفحه جهت دانلود قرار داده شده است(بعداز خط چین).